edukacjainietylko - zabawy integracyjne

ZABAWY INTEGRACYJNE

SZUKAMY KOLEGI

Wszystkie dzieci mają zawiązane oczy i poruszają się wolno po sali. Gdy napotkają jakąś osobę, delikatnie pozdrawiają się dotykiem bez użycia słów i idą dalej. Na sygnał prowadzącego wszyscy zatrzymują się i szukają kolegi wyciągając ręce przed siebie. Gdy kogoś znajdą, próbują rozpoznać, kto to jest, za pomocą dotyku.

TRATWA RATUNKOWA

Prowadzący kładzie duży karton na podłodze i wyjaśnia, że przedstawia on tratwę ratunkową. Dzieci mają zmieścić się na niej stojąc przynajmniej jedną nogą na tratwie przez kilka sekund. Mogą trzymać się wzajemnie aby zmieściło się jak najwięcej osób.

PUZZLE

Każdy uczestnik dostaje 1-2 części układanki. Chodzi po sali szukając kolegów, którzy mają pasujące do niego części układanki, aż powstanie jedna całość.

ZNAJDŹ SWOJEGO PARTNERA

Każdy uczestnik otrzymuje obrazek zwierzęcia, który powtarza się w grupie dwa razy. Uczestnicy chodzą po sali, naśladując głosy zwierząt, które mają na ilustracji. Zadanie polega na tym, aby znaleźć osobę, która ma ten sam obrazek.

IDŹ W KIERUNKU PUNKTU

Uczestnicy wybierają wzrokiem dowolny punkt w sali i mają wyobrazić sobie, kto tam może stać (ktoś miły, ktoś, kogo się boimy itp.). Na sygnał uczestnicy zaczynają iść w kierunku wybranego punktu, okazując pantomimicznie swoje emocje względem wyobrażonej osoby.

SPOTKANIA ZE SŁAWNYMI OSOBISTOŚCIAMI

Prowadzący zaczyna mówić opisując znaną uczestnikom zabawy postać bajkową w ten sposób, że za każdym razem dokłada jedno zdanie na temat tej postaci. Zadaniem uczestników jest jak najszybciej odgadnąć, o jaką postać chodzi.

ODGADNIJ ZASADĘ

Dzieci siedzą w kręgu. Jedna osoba wychodzi z sali. W tym czasie pozostałe dzieci obmyślają zasadę zabawy, np.: zanim odpowiesz podrap się w głowę, chrząknij po każdej odpowiedzi, tupnij nogą w podłogę, gdy skończysz mówić itp. Dziecko, które przyszło zza drzwi, musi w jak najkrótszym czasie odgadnąć zasadę. Może zadawać różne pytania. Uczestnicy odpowiadają na nie stosując zasady. Jeśli ktoś zapomni zastosować zasadę, wówczas uczestnicy mówią np. nie.

UKRYTY SKARB

W woreczku znajduje się kilka przedmiotów trudnych do identyfikacji. Uczestnicy za pomocą dotyku mają odgadnąć, co to za przedmiot i do czego może on służyć.

NAZWIJ SZEŚĆ

Dzieci stoją w kręgu. Przy muzyce podają sobie dowolny przedmiot np. piłkę. Gdy muzyka milknie, osoba, która jest w posiadaniu przedmiotu, otrzymuje od prowadzącego jedną z liter. Zadaniem dziecka jest wymienienie 6 rzeczy zaczynających się na podaną literę, zanim krążący przedmiot wróci do niego. Jeśli mu się nie uda, daje fant.

WIEŻA KONTROLNA

Uczestnicy dobrani w pary. Jedno z nich ma zamknięte oczy i odgrywa samolot. Druga odgrywa rolę wieży kontrolnej i wskazuje za pomocą słów trasę poruszania się samolotu pomiędzy ustawionymi na podłodze przeszkodami. Osoba – samolot musi się maksymalnie skoncentrować, aby doprowadzić bezpiecznie samolot na lądowisko.

NIE ROZŚMIESZAJ MNIE

Uczestnicy w parach. Jedna osoba usiłuje być poważna. Druga ma za zadanie rozśmieszyć kolegę. Kiedy mu się to uda, partnerzy zamieniają się rolami.

SZYMON MÓWI WAM

Wybieramy spośród dzieci Szymona, którego wszyscy będą naśladować. Przed każdą czynnością Szymon powtarza słowa: Szymon mówi wam i naśladuje jakąś czynność. Jeśli Szymon nie poprzedzi swoich czynności powyższymi słowami, a wykonuje inną czynność, wówczas nikomu nie wolno go naśladować. Jeśli ktoś się pomyli, wypada z gry lub daje fant.

ADWOKAT

Osoba, która zostaje wybrana adwokatem, staje w środku kręgu i mówi do jednego z uczestników: od tej chwili nie wolno ci odpowiadać, gdy zadam ci jakieś pytanie – zamiast ciebie musi odpowiedzieć osoba po twojej prawej stronie.

PODAJ SWÓJ RUCH

Uczestnicy ustawieni w półkolu. Pierwszy z nich wykonuje swój ruch, np. kręci palcem. Kolejny uczestnik powtarza ruch kolegi i dodaje swój. Każda z osób powtarza ruchy kolegów i dodaje swój ruch.

KRĄG UCZUĆ

Jedna z osób wychodzi na środek i stara się wyrazić w formie pantomimy 3-4 rodzaje uczuć. Pozostali zapamiętują przedstawione uczucia. Osoba ze środka wybiera innego uczestnika, aby kolejno przedstawił te same uczucia.

GABINET FIGUR WOSKOWYCH

Tworzymy dwie grupy. W jednej grupie wszyscy zamierają w jakichś pozach – to figury. Druga grupa ma delikatnie przenieść figury na drugą stronę sali. Później zmiana ról.

MUZYCZNA LOTERYJKA

Przygotowane losy z napisami typu: tańczymy jak pajace, jak motylki itp., około dziesięciu losów. Włączamy muzykę – wesoły walczyk. W przerwie muzyki prowadzący podchodzi do jednej osoby i podaje koszyk z losami. Osoba, która wylosowała zadanie, pokazuje ruchem, jak tańczymy – włączamy muzykę i wszyscy powtarzają te ruchy.

PING – PONG

Uczestnicy siedzą w kole na krzesłach. Prowadzący jest w środku. Wskazuje osobę mówiąc słowa: ping lub pong. Gdy powie ping musi podać swoje imię osoba siedząca po prawej stronie wskazanej osoby, a gdy powie pong podaje imię osoba siedząca po lewej stronie wskazanej osoby.

KOSTKA

Maszerujemy przy muzyce, w przerwie prowadzący pokazuje kostkę. Należy utworzyć małe grupy według układu oczek na prezentowanej kostce. Po utworzeniu grup prowadzący wydaje polecenia, np. dla 3 – spacer pod wspólnym parasolem, 4 – zepsuty samochód itp. Po wykonaniu każdego polecenia włączamy muzykę.

SŁUPY

Grupa trzyma się za ręce w kole. Prowadzący przerywa koło i zaczyna plątanie, przechodząc pod rękami osób w kole. Po zaplątaniu prowadzący chwyta za rękę osobę stojącą wolno. Zadaniem grupy jest wspólne przywrócenie formy koła.

CZAROWNICE

Wybieramy dwie czarownice. Grupa ucieka przed dotknięciem czarownic. Kogo czarownice dotkną – wypuszczą trujący jad – ten zamiera w bezruchu i może jedynie krzyczeć. Grupa ratuje zaczarowanych poprzez dotknięcie, ale tylko w miejsce, w które dotknęła czarownica – trzeba to miejsce odszukać.

STUDIO TRICKÓW FILMOWYCH – GUFE

Chodzimy po sali z zamkniętymi oczami, wyczuwając osobę pytamy – Gufe?. Gdy słyszymy Gufe, to oznacza, że ta osoba też szuka Gufiego. Idziemy dalej, nie otwierając oczu pytamy kolejną osobę. Gdy osoba milczy – należy odnaleźć jej ramiona, położyć na nich ręce. Nic nie mówiąc i nie otwierając oczu poruszamy się wspólnie. Gdy wszyscy utworzą pociąg lub inną figurę, prowadzący proponuje otworzyć oczy, aby obejrzeć Gufiego utworzonego z uczestników zabawy.

ZACZAROWANY LAS

Dzielimy się na dwie grupy, wyznaczamy granicę. Grupy wymyślają 3 stworki mieszkające w zaczarowanym lesie. Ustala się charakterystyczne gesty stworków, również decydujemy, jakie są ścisłe zależności w zaczarowanym lesie, który stworek ucieka, a który łapie wyczerpując trzy możliwości. Po naradzie, grupy podchodzą do granicy i na hasło prowadzącego pokazują gest, każda grupa swój. Należy szybko zorientować się, czy trzeba uciekać, czy łapać. Złapani przechodzą do grupy sąsiedniej.

ŚPIEWAJĄCE ZWIERZĄTKA

Dzielimy grupę na mniejsze grupy, np. 4. Każda z grup wybiera sobie jeden charakterystyczny głos zwierzęcia. Grupy śpiewają swoim głosem jedną dla wszystkich znaną melodię. Prowadzący pełni funkcję dyrygenta wprowadzając odpowiednie głosy.

SAŁATKA OWOCOWA

Siedzimy w kręgu na krzesłach, prowadzący na krześle w środku. Odliczamy np. do sześciu, dla każdej cyfry wyznaczamy jeden owoc. Prowadzący wymienia 2 – 3 owoce (składniki sałatki), osoby będące tymi owocami zmieniają miejsca. Na hasło – sałatka owocowa – wszyscy zmieniają miejsca, także prowadzący. Dla kogo zabraknie miejsca, siada na środku i podaje składniki sałatki.

ZAJĄCZKI

Siedzimy w kole, odliczamy kolejno od jednego do maksymalnej liczby zajączków. Zabawa polega na wymianie pozdrowień między zajączkami z podaniem numerów np. zajączek nr 4 pozdrawia zajączka nr 23 itp. Najważniejszy w zabawie jest gest – zajączki pozdrawiające i pozdrawiane dłońmi naśladują machanie zajęczych uszu. Wykonują to samo osoby siedzące przy tych zajączkach.

WIZYTÓWKA PLOTKA

Na kartce każdy rysuje swoją podobiznę, ulubione zajęcie i ulubioną potrawę. Kartki nie podpisujemy. Następnie podchodzimy do wybranej osoby, wymieniamy się kartkami i opowiadamy sobie to, co zawierają rysunki. Następnie rozstajemy się, podchodzimy do innej osoby i zaczynamy plotkować mówiąc imię osoby, której mamy kartkę, pokazujemy ją z daleka palcem i przekazujemy znane sobie informacje. Następuje wymiana kartek i informacji.

CEBULA

Technika do zabaw dyskusji – informacji zwrotnej w dwójkach. Stajemy parami w dwóch kołach: zewnętrzne i wewnętrzne. Ustalamy, które z kół porusza się w którą stronę i o jaką liczbę osób. Pamiętamy o powitaniach i pożegnaniach. Prowadzący podaje polecenie do wykonania w parach.

CO SŁYCHAĆ W TRAWIE

Siedzimy w kole na krzesłach, jedno jest puste. Osoby siedzące przy pustym krześle przesiadają się mówiąc słowa: siedzę w trawie i słyszę. Potem wybiera się jedną osobę, która ma przyjść na wolne miejsce naśladując jakiś głos.

CO PORWAŁ WIATR

Siedzimy w kole na dywanie, jedna osoba jest w środku i mówi słowa: jestem wiatr, jestem wiatr, coś porwałem – lecę w świat, a to coś zaczyna się na głoskę np. k. Uczestnicy muszą odszukać wyrazy rozpoczynające się na podaną głoskę i głośno je powiedzieć.

CO NALEŻY DO KOGO

Prowadzący zbiera przedmioty należące do każdego uczestnika ( każda osoba daje kilka swoich rzeczy). Prowadzący wysypuje przedmioty na stolik i prosi o odgadnięcie, który przedmiot należy do kogo.

NIEBEZPIECZEŃSTWO ZARAŻANIA

Grupa siedzi na krzesłach w kręgu. Jedna osoba zaczyna zabawę, przybiera określony wyraz twarzy i spogląda na swojego sąsiada po lewej stronie. Ten zmienia swój wyraz twarzy tak długo, aż będzie on taki sam, jak pierwszego uczestnika. Tak zarażony odwraca się do kolejnej osoby, aż epidemia obejmie wszystkich uczestników zabawy.

CHODZENIE I DOTYKANIE

Ustawcie się jeden za drugim, tworząc węża (chodzenie przy muzyce instrumentalnej). Najpierw na początku staje prowadzący ( później głową węża będą pozostali uczestnicy). Ten, kto stoi na początku jest przewodnikiem i prowadzi ciało węża przez salę. Podczas chodzenia przewodnik wymienia jakąś część ciała (np. uszy, nos, brzuch, kolano, itp.). Pozostali muszą wtedy jej dotknąć, nie przerywając marszu. Prowadzący przechodzi na koniec węża i przewodnikiem zostaje następna osoba. Przewodnik musi być często zmieniany.

ROZMOWA CIAŁA

Dobierzcie się parami i usiądźcie na podłodze naprzeciwko siebie. Czy potraficie ze sobą rozmawiać, nic nie mówiąc – możecie używać różnych części ciała. Muzyka (relaksacyjna) was poprowadzi. Dotykajcie się bardzo delikatnie i ostrożnie oraz uważnie słuchajcie swoim ciałem, co chce wam powiedzieć wasz partner.

ROZPOZNAWANIE ZWIERZĄT

Każdy uczestnik otrzymuje obrazek ze zwierzęciem. Za każdym razem dwa obrazki są takie same. Uczestnicy ze swoimi obrazkami poruszają się przy muzyce. Zawsze, gdy spotkają się dwie osoby, mogą one wymienić się obrazkami. Gdy muzyka milknie wszyscy muszą pokazać swoje obrazki i zastanowić się, jaki ruch mógłby pasować do tego zwierzęcia. Każdy pokazuje ruch swojego zwierzęcia i szuka partnera, który porusza się tak samo lub podobnie. Podczas zabawy nie wolno rozmawiać.

TANIEC NOSÓW

Uczestnicy tańczą w parach w rytm muzyki. Każda dwójka trzyma nosami skorupkę od orzecha i tańczy. Jeśli skorupka spadnie, wtedy zmienia się partnera do tańca.

KUCANIE W KRĘGU

Wszyscy ustawiamy się jeden za drugim w kole (dość ciasno). Każdy obejmuje rękami biodra osoby z przodu. Na przerwę w muzyce wszyscy siadają na kolanach swoich partnerów z tyłu - siedzimy trochę. Wszyscy wstają, gdy znowu słychać muzykę.